blogs

Maandag 16 april
Achter ons huis klinken zilveren pietsie-pietsie geluidjes. Tussen de takken van de oude vlier dansen kleine vogeltjes. Heel elegant. Er valt licht door gespreide staartjes, en op vogelfrontjes. Dit zijn toch niet gewoon koolmezen? Ze zijn er veel te klein voor! Zwarte mezen, schiet me te binnen. Miniuitvoeringen van de koolmees. Ze houden van zandgrond en naaldbomen. Niet van klei en weilanden. Wégwezen, zou je denken. Wat ze prompt doen.

Dinsdag 17 april
Er zingen er drie tegelijk, hier in de tuin. Winterkoning, roodborst en fitis. Maar wie zit waar? Ik val weer eens hartstikke…
Verder lezen

Eerst mijn fiets op slot. Het laatste stukje lopen. Zo stil mogelijk, dus door het gras, niet op het steenslag. Wat vloog de week voorbij. Wat wil je? Even een dag naar Texel. Haha, even. Meeuwen. Boegwater. Oefenende mariniers langszij, enteren, ja enteren heet dat. Rode koppen van de kou. Keiharde wind. Negen graden… Je mikt het ook altijd verkeerd uit.

Toch nog 38 soorten gespot. En zo’n leuk gesprek bij de Geul. Die mevrouw en haar aanstaande schoondochter, denk ik, wonen nota bene op amper vijftien kilometer bij me vandaan! Waar het aanbieden van je verrekijker toe…
Verder lezen

Deze week geen vogelweekblog, ik heb mezelf vogel-vrij gegeven en ga de paden op, de lanen in om vogels te spotten. Beer of geen beer…
Verder lezen

Dinsdag 3 april
De hemel had gisteren geen centje zin in het voorjaar. Grijs van chagrijn zag het. Zelfs eens even lekker pittig doorregenen wilde het daar boven niet doen. Het drensde en dreinde. Van de weeromstuit gaven de tuinvogels de pijp aan Maarten. Ze zaten waarschijnlijk ergens hoog en droog. Zoals ikzelf, kijkend naar pijlstaart-eend, zomertaling en nonnetje. Naar middelste zaagbek, zwarte zee-eend en eider. Naar havik, visarend en torenvalk. Op dvd. Toen het eindelijk droog was en de vrije dag bijna om, doken ze weer op. Huismus, pimpelmees, grote bonte specht. Spreeuw, merel, roodborst. Heggenmus, koolmees…
Verder lezen

Maandag 26 maart 2018
Niet alleen het voorjaar moet weer opstarten, ikzelf ook. Want het dikste winterjack is niet meer nodig. Maar wat moest er ook alweer onder het dunnere om warm te blijven? En nam ik echt steeds alle spullen mee die klaarliggen? Verrekijker, driepootkrukje, voicerecorder. Haarband, handschoenen, zakdoeken. Mobiel, camera, appel. Zonnebril, leesbril, chocodrankje. Fietscomputertje, fietssleutel, huissleutel. Ik kijk naar mijn fiets die buiten klaar staat. En zie een spreeuw die nog meer nestmateriaal in z’n al overvolle snavel probeert te proppen. Onderweg naar een boom met nestkast verliest ie de lading. Ach… over opstarten gesproken!

Dinsdag…
Verder lezen

Maandag 19 maart
Met kracht 7 waait de wind uit het barre oosten. De zon heeft de temperatuur niet boven nul kunnen hijsen. Mijn auto staat te schudden bovenop de oude zeedijk. Hoopvol tuur ik het stukje ondergelopen land af naar grutto’s. Het is immers al half maart geweest. Maar niks. Wat wil je ook met deze valse trap-na van de winter. Voor de honderdste keer speur ik de hemel af. Blauw, ja, dat wel, maar… Nee! Ja! Het silhouet is onmiskenbaar voor wie als kind enorme groepen grutto’s boven zijn hoofd heeft gezien. ‘Grutto!’ Ik roep…
Verder lezen

Maandag 12 maart
Hij gaat precies in ons uitzicht zitten, de zilvermeeuw. Hij buiten, wij binnen, in het strandpaviljoen. De mist is voor de gelegenheid opgetrokken. De meeuw vindt dat een reden voor een goed gesprek. Zijn snavel babbelt open- en dichtgaand een eind heen. Zijn oog is op mij gericht, anders had hij zijn kop immers weggedraaid. In de hoop dat niemand van de aanwezigen het ziet, babbel ik terug. Over mooie witte veren, stipjes bij de staart en een snavel om U tegen te zeggen. Wat hij terugzegt? Vraagtekens!
(Foto zilvermeeuwkop: Jankees Schwiebbe – birdphoto.nl)

Dinsdag 13 maart…
Verder lezen

Maandag 5 maart
Het was natuurlijk al een voorbode toen op 21 februari die dikke driehonderd ganzen hier overvlogen. Niet van het voorjaar, want ze vlogen van oost naar west. Verdikkie, het werd winter. Een die alles en iedereen gemeen in de houdgreep nam. Sneeuwklokjes bogen deemoedig. Winterakonieten verschrompelden. Vogels bolden op. En ineens, van het ene op het andere moment werd het voorjaarsachtig. Kraste niet alleen kraai uitbundig, maar zong koolmees, pimpelmees, roodborst, winterkoning, vink en… nee… ja toch: fitis!

Dinsdag 6 maart
Op de terugweg naar huis stap ik ter hoogte van het rietland toch even de auto…
Verder lezen

Maandag 26 februari
Ze gaan maar de boom in, de twee kauwtjes. Gepikeerd kijken ze van daar naar beneden. Door het wijdmazige gaas over de pot vogelpindakaas kan alleen het kleine grut er nog bijkomen. Door het strooivoer in de silootjes lukt het daar alleen de mussen en mezen. En nu zijn ook al de meelwormen, vetbol en pinda’s onbereikbaar! Dit alles staat haaks op hun slimheid. Dit zou niet moeten mogen! Hebben ze elke dag deze tuin schoon leeg geruimd, zijn ze werkloos geworden. Ménsen? Er is geen peil op te trekken.

Dinsdag 27 februari
Natuurlijk moet…
Verder lezen

Maandag 19 februari
Volop zon. Maar het is met 2 graden koud. Te koud om langer dan een kwartier doodstil aan het rietland te staan. En dat doe ik. In de hoop op een rietgors – die was er vorig jaar namelijk op 7 maart.
Dus is ie nu ergens in Frankrijk, sufferd!
Desondanks spits ik mijn oren. In de verte ganzen. Dichterbij het kwaken van een eend. Getrappel en watergespetter. Dan met windgeruis van vleugels dravende pootjes in een aanloop over knisperend brekend ijs. Wég is ie. Ja, het kan vriezen en dooien.

Dinsdag 20 februari
De ochtendstond heeft…
Verder lezen

Maandag 12 februari
Lekker die frisse wind in mijn gezicht, denk ik. Mooi gevormde wolken ook in de blauwe lucht. Gezellig dat gakken van de ganzen in de verte. En dat gespetter in het water moet wel een eend, fuut of meerkoet zijn. Ik sta aan het rietland en denk het allemaal nogal nadrukkelijk. Niet als oefening in mindfulness. Ik doe het om het verwachtingsvolle te dempen. Je weet immers dat ze er nog niet kunnen zijn, lepelaar, kiekendief, roerdomp, rietgors en grutto?

Dinsdag 13 februari
Tegen beter weten sta ik naar lepelaars te speuren bij een duinmeer op Texel…
Verder lezen

Maandag 5 februari
Op de oude houten tuintafel hebben we daarnet een pot vogelpindakaas vastgesnoerd. Liggend, zó dat ekster, kraai en kauw hun nek verrekken als ze er hun snavel in steken. En juist heel uitnodigend voor de doelgroep, het kleine grut. Wie gaat straks als eerste hap nemende de geschiedenis in? Het antwoord komt al na vijf minuten. De pimpel.
(foto: www.birdphoto.nl)

Dinsdag 6 februari
Man merel vindt dat de pot vogelpindakaas van hem is. Niet van tweede man merel. Niet van twee dames merel. En al helemaal niet van roodborst, koolmees en pimpelmees. Die kijken verderop…
Verder lezen

Maandag 29 januari
Het is vandaag doodtij tussen de seizoenen. Er nadert regen. Ik pak toch maar de fiets. Onderweg niets te horen dan een dappere koolmees.  Ti-ta-ti-ta zeg ik hem in het ritme van mijn trappers na. Pas buiten het dorp weer een levend wezen: een torenvalk wiekt razendsnel zonder zich te verplaatsen in de lucht. Bidden, heet dat volgens de boekjes. Om lekkere vette muizen – ook al staat dat er niet bij.

Dinsdag 30 januari
Het grijzige zonlicht doet de tuinvogels goed. Wat zijn ze opgewekt! Na de inspectie van het interieur beoordeelt de koolmees…
Verder lezen

Maandag 22 januari
Je kunt strooivoer blijven aanslepen. In een mum van tijd hebben de huismussen de silootjes leeggegeten. Welgeteld met z’n drieëndertigen zitten ze uit te buiken in de kale meidoornstruik. Het is een getsjilp van jewelste. Het wordt een mannetjesmus kennelijk te veel, hij zoekt een andere stek. Wat zit ie daar mooi te wezen! (Foto: Jankees Schwiebbe)

Dinsdag 23 januari
Natuurlijk hoor je nu overal spreeuwen kwetteren. Niet dat ze zich eerder stil hielden. Alleen kwam hun zacht, tevreden gemurmel toen niet boven onze gedachtes en drukdoenerij uit. Wie het wel hoorde zal vast even…
Verder lezen

Maandag 15 januari
De avond valt vroeg. Tegen wind en regen in ploeteren scholieren over hun fietsstuur gebogen op de slingerende dijk. Westwaarts. Huiswaarts voor de avond en de nacht. Zes zilvermeeuwen wieken onderaan de dijk mee. Westwaarts. Zeewaarts voor de avond en de nacht. Zo wit tegen het grasgroen. (Foto: Janna de Jong)

Dinsdag 16 januari
Vanmorgen trokken ze in de schemering weer terug naar de weilanden, de zilvermeeuwen. Ze waren de eerste die ik zag, de merel was tweede. Na een hele tijd niks zwol iets als gakken op. En ineens slierten, hele slierten grauwe ganzen in het…
Verder lezen

Nu de dagen lengen proef je voorzichtige veranderingen in de lucht. Die moet je eigenlijk dagelijks vastleggen, dacht ik. Leuk!
Dus vanaf vandaag:

Maandag 8 januari
In de tuin laat zich ’s morgens altijd als eerste man merel zien. Nog voor zonsopkomst. Nog voor vrouw merel. Nog voor de meeuwen die op hun werkdag in de weilanden af vliegen en in het eerste daglicht werkelijk zilveren meeuwen zijn. Zouden man en vrouw merel al een stelletje zijn…?

Dinsdag 9 januari
Laat ik nu vandaag een bespreking hebben in een uitspanning aan de bosrand. Een half uur te vroeg parkeer ik…
Verder lezen

Het jaar is op een haar na om. Weer gunde ik me te weinig vogelskijken. Boos ben ik er niet meer om, spijt… Ach, het leven neemt nu eenmaal zijn loop. Feit blijft dat er wel degelijk onvergetelijke momenten waren.

Want wat heb ik onbedaarlijk gelachen om de specht! Elke ochtend klokke 9 kwam hij verder werken aan het verruimen van het vlieggat van de mezenkast. Tot het bijvoorbeeld ook een kauw paste…

Wat loste mijn verdrietige gevoel als sneeuw voor de zon op toen de roep van een wulp door de mist heen brak!
Hoe had ik er vrede…
Verder lezen

Na twee dikke vette grauwe motregendagen binnenshuis vliegt het me aan. Ik moet er even uit. Ga even mee! Een mens knapt op van een frisse neus en windtranen  op z’n wangen!

We pakken de auto voor de eerste kilometers. Het waait veel te hard en de weggetjes zijn te modderig om te fietsen naar het schelpenpad van het naburige dorp. Hemeltjelief, wat is het somber buiten. Wat is alles nat. Overal plassen. Overal modder. Maar we zijn op het parkeerstrookje. Capuchon op en uitstappen. Gewoon of er niets aan de hand is. Hè, wat een lekkere frisse wind…
Verder lezen

Zo, ik doe wat ik me had voorgenomen. Een kwartiertje lekker naar buiten kijken om te zien wat er daar te doen is. Dat inspreken op de voice recorder. Zeg maar een reportage. Lekker rustig. Koffie erbij, geen krant, tablet of telefoon. Gewoon alleen maar kijken.

Heb ik nu die timer gezet? Ja, verdraaid, al twee minuten voorbij. De ramen mogen trouwens wel eens gelapt. Welnee, met die regen zeker. Het gras had ook gemaaid moeten worden. Komend weekend maar. En ook snoeien… Een holenduif! Mooi grijs verenpak, met nuances. Beschaafd en bescheiden. En een schitterende toef groenachtige metallic bij…
Verder lezen

Half oktober, de dag begint met zon. Ik vraag mezelf toestemming om vogels te kijken bij het rietlandje. Nou vooruit. Een kwartiertje. Maar dan ook serieus. Niet dromen. En inspreken op de voice recorder, want thuis uitwerken tot een blog!

Track 1.
Eigenlijk ben ik best streng voor mezelf dat ik maar een kwartiertje mag vogelen. Hé, daar vliegen twee kieviten. Best leuk om alles wat er te zien is in te spreken. En intussen zit ik lekker zonder schuldgevoel op m’n krukje achter de rietkraag. Want het mag…
Track 2.
Gak, gak, grauwe ganzen. En in het riet…
Verder lezen